எட்டுனதும் எட்டாததும்

மீண்டும் நான் தானுங்கோவ்....தலை எழுத்து தான்...என்ன பண்ண...இந்த செயின் ஆட்டத்த கொஞ்ச நாளைக்கு நிறுத்து சொல்லுங்கப்பா...நமக்கே மேல் மாடி காலி.

நாலு பேர் நம்மள கூப்டுட்டாங்க, அந்த மரியாதைக்காக இந்த பதிவு.. நன்றி எல்லாம் சொல்ல மாட்டேன் பத்மா, கவிதா, உஷா, சந்தோஷ் :-))

1) பரதநாட்டியம்.

ஸ்கூல்ல படிக்கும் போது பரத நாட்டியம் கத்துக்கனும்னு ஆசை. எங்க ஸ்கூல்லேயே கத்துக்கலாம்னு டான்ஸ் மாஸ்டர் கிட்ட போய் கேட்டா, பொண்ணு ஒல்லியா இருக்குன்னு சொல்லி திருப்பி அனுப்பிட்டார். ஆனா அழுது, புரண்டு எப்படியோ சேர்ந்துட்டேன் . டான்ஸ் டிராமால நிறைய நகை எல்லாம் போட்டு ராணி வேஷம், சாமி வேஷம் போடனும்னு ஆசை. ஸ்கூல் டேல கலந்துக்கலாம்னா நாம Don Quixsot மாதிரி இருந்ததுனால எந்த வேஷமும் ஒத்து வரலை. இருந்தாலும் பாவம்னு ஒரு வேஷத்த குடுத்தாங்க. என்ன வேஷம்?... தெரிஞ்சக்கனும்னு ரொம்ப ஆவலா இருக்கீங்க இல்ல.. இருங்க இருங்க...

இந்திய வரலாற்றில் தனக்குன்னு ஒரு 'தனி இடத்த' பிடிச்சு இருக்குற ஒரே கதாபாத்திரம். அதாங்க 'சாமரம்' வீசுர பொண்ணு. அதுவும் ராணி யாரு தெரியுங்களா, நம்ம எனிமி. வந்ததே எனக்கு கோபம். என்ன ஆனாலும் சரி நான் சாமரம் வீச மாட்டேன்னு சொல்லிட்டேன். டேன்ஸ் மாஸ்டர் இவ கூட பெரிய வம்பா போச்சேன்னு , ''சரி சரி வள்ளித் திருமணத்துல முருகர் கிழவனா வருவாரே அந்த வேஷம் தான் குடுக்க முடியும். வேனும்னா பண்ணு , இல்லன்னா ஓடிப் போ'' ன்னு சொல்லிட்டார். எனிமிக்கு சாமரம் வீசரதுக்கு இது எவ்வளவோ பெட்டர்னு கிழவன் வேஷம் போட்டேன். எப்படியோ மேடை ஏறி எனிமிய விட ஒசத்தியான பாத்திரத்துல நடிச்சு சாதனை புரிஞ்சுட்டேன்.

2) சைக்கிள் யாத்திரை.
NCCல சேர்ந்து கோவைல இருந்து திருமூர்த்தி மலைக்கு சைக்கிள் யாத்திரை போனது சுவாரஸ்யமான விஷயம். எல்லா காலேஜ் பொண்ணுகளும் சேர்ந்து போனோம். ஜூலை மாசம் வேற, பொள்ளாச்சி தாண்டின பிறகு ஒரே மழை. எங்க க்ரூப் ஒரு 6 பேர் மட்டும் பின்னாடி மாட்டிக்கிட்டோம். எங்க கூடவே ஒரு ட்ரக் வந்துட்டு இருந்துச்சு. அதுல இருந்த NCC ஆபீஸர், ''இதுக்கு தான் கிருஷ்னம்மாள் காலேஜ் பொண்ணுகளே வேண்டாம்னு சொல்றது, இனி அரை மணி நேரத்துல உடுமைலைல இருக்கனும்'' னு மிரட்டீட்டு போயிட்டார். . நாங்க கோவத்துல 'சார் அரை மணி நேரத்துல இருக்கோம் பாருங்க' ன்னு சவால் விட்டுட்டோம். ஆனா எப்படி போறதுன்னு தெரியலை.. இன்னும் ரொம்ப தூரம் இருக்கு. கால் வலியில சைக்கிள் மிதிக்கவே முடியலை. ஆனாலும் போயிட்டோம். எப்படி?.எத்தன லாரி போகுது அந்த ரோட்ல.. :-)) ..எங்கள பார்த்த அபீஸர், எப்படிம்மா இவ்வளோ சீக்கிரம் வந்தீங்க, நிஜமாவே சாதனை தான்னு ஒரே பாராட்டு மழை.

3) நம்ம தமிழ் புலமை.

தமிழ்ல எழுதறப்போ இந்த ழ ல எப்பவும் நமக்கு பிரச்சனை தான். வல்லினமா, மெல்லினமா இடையினமான்னு கேக்க தெரியாது. ஸ்கூல படிக்கும் போது அண்ணா கிட்ட, "எந்த ள/ல?... School க்கு வர்ர ள வா இல்ல lizard க்கு வர்ர ல வான்னு கேட்டு, அவர டென்ஷன் படுத்திய புத்திசாலி. நீங்க எல்லாம் என்ன பாவம் பண்ணீங்களோ, நானும் தமிழ்ல எழுதி, அத நீங்க எல்லாம் படிச்சி, 2006 ஆம் ஆண்டு Indi blogs லிஸ்ட்ல வேற நம்ம பிளாக் வந்ததும் எனக்கு ஹார்ட் ஆட்டாக் வந்துடுச்சு. எனக்கு சாதனை..உங்களுக்கு வேதனை.

4) எழுத வந்ததே பெரிய விஷயம் இதுல போன வாரம் நட்சத்திரம் வேற. எழுத வந்த புதுசுல நாம் எல்லாம் எந்த காலத்துல நட்சத்திரம் ஆகப் போறோம்னு நினச்சதுண்டு.

இப்ப நம்ம மேட்டர்

5) பிரதீபா திட்டம்- ஆசியாவிலேயெ முதல் முறையா பெண் மதத் தலைவர்களுக்கு பயிற்சி கொடுத்து எய்ட்ஸ் விழிப்புணர்வுல ஈடுபடுத்துற ஒரு திட்டத்த ஆரம்பிச்சு இருக்கேன். பொது மக்களுக்கு மருத்துவ சேவை செய்யும் 250 பெண்களை அடையாளம் கண்டு, பயிற்சி குடுத்து இருக்கேன். இந்த வருஷ கடைசிக்குள்ள இன்னும் 250 பெண்களை அடையாளம் கண்டு பயிற்சி கொடுக்கனும்.

6) எச்ஐவி/ எய்ட்ஸ் பற்றிய குறும்படம்- சமீபத்துல சந்தோஷத்தை கொடுத்தது, நான் ரொம்ப நாளா எதிர் பார்த்திருந்த ஒரு திட்டம், UNICEF மூலமா கிடைச்சு இருக்கு. எச்ஐவியால பாதிக்கப்பட்ட பெண்களுக்காக ஒரு குறும்படம் தயாரிக்க எனக்கு வாய்ப்பு கிடைச்சு இருக்கு. அதற்கான பணியும் துவங்கியாச்சு.

7) எட்டாத ஆசை ஒன்னு இருக்குங்க. பாடனும்னு எனக்கு ஆசை....அட இருங்க இருங்க..ஓடாதீங்க...ரிலேக்ஸ். முதல்ல என் கினி பிக் லட்சுமி கிட்ட பாடி காமிச்சுட்டு அப்புறம் தான் உங்க கிட்ட வருவேன். அதுனால யாரும் ஓட வேண்டாம்.

இன்னும் என்னத்த சேர்த்தறது..டான்ஸ்ல இருந்து உடான்ஸ் வரைக்கும் எல்லாத்தையும் சேர்த்தாச்சு.....அவ்ளோ தாங்க...பொழச்சு போங்க.